“งานหรืออาชีพและความรับผิดชอบ ถือเป็นเรื่องสำคัญแก่ชีวิตคน “ตำแหน่งหน้าที่” มีส่วนอธิบายถึงบทบาทของการประกอบภาระหน้าที่ของแต่ละคนแต่ละฝ่าย แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะจะอยู่ที่ความสำนึก ความรับผิดชอบ และการกระทำเป็นหลัก เช่น การกระทำความดีที่แตกต่างจากการกระทำความไม่ดีแม้จะอยู่ในตำแหน่งหน้าที่อันใด ที่ถือเป็นเรื่องสำคัญและเป็นหัวใจของการดำรงชีวิต
ตนย่อมมีคำตอบรู้ดีกว่าใครๆ หากไม่คิดเข้าข้างตนเองจนเกินไป ว่าสิ่งที่เรียกว่าดีหรือชั่ว ตนกระทำสิ่งใดไปแล้วนั้น ก่อให้เกิดคุณหรือโทษ บุญหรือบาป การเกิดงานหรือสัมมาชีพใดๆ บุคคลต้องมีแรงกระทำในเรื่องหนึ่งนั้น หรือหลายเรื่องเหล่านั้นให้เกิดผลดีมีคุณประโยชน์ต่อส่วนรวมที่เป็นเรื่องจริง หาใช่เป็นการประชาสัมพันธ์แล้วปราศจากความยั่งยืนหรือผลลัพธ์ที่ชัดเจนเป็นรูปธรรม การกระทำจะเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเสมอ หลายกรณีมีความเปลี่ยนแปลง เกิดพัฒนาการ หรือเคลื่อนที่ไปจากเดิม จึงสามารถเรียกสิ่งที่กระทำนั้นคืองาน”
สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณปกเกล้าฯ เหล่าปวงข้าพระพุทธเจ้า ณ กระทรวงยุติธรรม ตราบนิรันดร์
/ปนัดดา ๑๒ ม.ค. ๖๑